Tarcza
Encyklopedia PWN
geol. rozległy fragment platformy, w obrębie którego, w wyniku kopulastego wysklepienia stropu jej fundamentu, skały tego fundamentu wyłaniają się na powierzchnię Ziemi;
tarcza
wojsk. broń ochronna powszechnie stosowana przez piechotę i jazdę przed wprowadzeniem broni palnej; sporządzana najczęściej z drewna pokrytego skórą lub metalem;
[niem. < starofr.],
techn. element konstrukcyjny o jednym wymiarze (grubości) znacznie mniejszym od pozostałych, przenoszący obciążenia w płaszczyźnie środkowej (utworzonej przez punkty równo oddalone od obu powierzchni zewn. t.);
w kolejnictwie kształtowy lub świetlny element sygnalizacji;
Tarcza, łac. Scutum,
mały gwiazdozbiór nieba południowego, leżący na Drodze Mlecznej;
