Talar

Encyklopedia PWN

[niem. Taler],

duża moneta srebrna o ciężarze 24–31 g, początkowo mająca odpowiadać wartością dukatowi;

m. w północno-zachodnim Peru, nad O. Spokojnym, przy Drodze Panamer.;

[niem. Ortstaler ‘ćwierćtalar’],

polska i pruska moneta srebrna bita 1608–1763;

[ang. dollar < niderl. daalder ‘talar’],

jednostka monetarna;

[niem. Friedrichs, fr. d’or ‘złoty Fryderyk’],

złota moneta pruska, rodzaj pistola;

[wł. grosso ‘wielki’],

nazwa nadana w XII–XIV w. nowym europejskim monetom srebrnym, znacznie przewyższającym wartością jedyne, będące dotychczas w obiegu denary.

Słownik języka polskiego