Sycylii

Encyklopedia PWN

Karol I Andegaweński, ur. 1226, zm. 7 I 1285, Foggia,
król Neapolu od 1265 i Sycylii 1265–82, syn króla fr. Ludwika VIII i Blanki Kastylijskiej;
Karol III, z dynastii Burbonów, ur. 20 I 1716, Madryt, zm. 14 XII 1788, tamże,
książę Parmy i Piacenzy 1731–35, król Neapolu i Sycylii 1735–59, król Hiszpanii 1759–88, syn Filipa V hiszp., przyrodni brat Ferdynanda VI, ojciec Karola IV hiszp. i Ferdynanda IV (króla Neapolu i Sycylii);
kolonizacja
[łac. colonia ‘osiedle’],
zakładanie nowych osad przez przybyszów z bliższych lub dalszych stron, związane z zagospodarowaniem na stałe ziem uprzednio użytkowanych ekstensywnie (zbieractwo, łowiectwo, chów zwierząt, rolnicza gospodarka żarowa) lub nieeksploatowanych;
Manfred, z dynastii Hohenstaufów, ur. 1232, zm. 26 II 1266, k. Benewentu,
książę Tarentu, od 1258 król Sycylii, naturalny syn ces. Fryderyka II;
Megara Hyblaja, Mégara Hyblaía,
w starożytności kolonia gr. we Włoszech, na wschodnim wybrzeżu Sycylii, ok. 20 km na północ od Syrakuz.
Mesyna, Messina,
m. we Włoszech, w północno-wschodniej części Sycylii, nad Cieśn. Mesyńską, u podnóża G. Pelorytańskich;
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia