Sumeru
Encyklopedia PWN
stanowisko archeologiczne w południowym Iraku, na południe od Eufratu, w miejscowości Tall al-Mukajjar, ok. 18 km na południowy zachód od miasta An-Nasirijja.
Ur-Nammu, data ur. nieznana, zm. 2095 r. p.n.e.,
założyciel III dyn. z Ur, król Sumeru i Akadu od 2112;
Adad, Adadu, Addu, Haddu, Hadad,
babilońsko-asyryjski bóg zjawisk atmosferycznych, władający deszczem, gromami, błyskawicami i opiekujący się roślinnością;
staroż. lud semicki, jedyny znany przedstawiciel wschodniosemickiej grupy językowej;
język wschodniosemicki; jako język żywy istniał do IV w. p.n.e., jako nauk. i liturgiczny do początku n.e.; używany początkowo przez Akadów tylko w Mezopotamii, od II tysiąclecia p.n.e. rozprzestrzeniał się na prawie cały staroż. Bliski Wschód;
