Statyczne
Encyklopedia PWN
ekon. badanie i ocena w różnych układach strukturalnych kosztów przedsiębiorstwa w celu określenia efektywności planowanych przedsięwzięć gospodarczych, tworzenia podstaw podejmowania decyzji w działalności bieżącej oraz kontroli i oceny rezultatów osiągniętych w przeszłości;
Leonardo da Vinci
włoski artysta, teoretyk sztuki i uczony, jeden z trzech wielkich twórców renesansu włoskiego.
[l. da wịnczi] 
,
ur. 15 IV 1452, Anchiano k. Vinci, zm. 2 V 1519, Cloux k. Amboise,
,
kierunek w ekonomii, stworzony przez K. Marksa w 2. połowie XIX w.
motyw
lit.:
[fr. < łac.],
neoklasyczna szkoła w ekonomii, zw. szkołą z Cambridge,
nurt w ekonomii oparty na teorii optymalizacji działalności, metodologicznie silnie skłonny do abstrakcji, dedukcji oraz dużego wykorzystywania technik matematycznych;
mech. największe obciążenie statyczne, jakie jest zdolna przenieść konstrukcja, nie ulegając zniszczeniu.
