Rzym
Encyklopedia PWN
wódz galijski, władca belgijskiego ludu Eburonów;
ambitus
praktyka stosowana we wczesnym okresie historii Rzymu przez kandydatów na urzędników, polegająca na tym, że kandydaci obchodzili swoich wyborców w celu zjednania sobie ich głosów.
[łac., ‘obchód’, ‘krążenie’],
ambulatoria est voluntas defuncti usquae ad vitae supremum exitum
zasada prawa rzym. sformułowana przez Ulpiana wyrażająca swobodę spadkodawcy w sporządzaniu testamentu.
[łac., ‘wola spadkodawcy może być zmieniana aż do ostatniego tchnienia’],
syn Giovanniego, wł. działacz komunistyczny;
ojciec Giorgia, wł. polityk, dziennikarz;
Amfipolis, Amphípolis,
m. staroż. w Tracji, położone między odnogami rz. Strymon (ob. Struma), u podnóża bogatych w złoto i drewno gór Pangajos;
