R akustyczne
Encyklopedia PWN
fiz. stosunek parametrów określających nieliniowe właściwości akustyczne ośrodka do parametrów decydujących o tłumieniu fali akustycznej w tym ośrodku;
rezonator
techn. układ mech. lub elektr., w którym zachodzą drgania rezonansowe (rezonans, drgania).
[łac.],
odbiornik radiofoniczny, pot. radio,
telekom. rodzaj odbiornika radiokomunikacyjnego powszechnego użytku, przeznaczonego do odbioru i przetwarzania emitowanych przez stacje nadawcze fal radiowych wielkiej częst. przenoszących sygnały foniczne.
systemy stosowane w urządzeniach do zapisu i odtwarzania dźwięku umożliwiające uzyskanie dźwięku o wysokiej jakości;
nadajnik radiokomunikacyjny, nadajnik radiowy,
urządzenie, w którym są wytwarzane drgania elektr., emitowane przez antenę (po zmodulowaniu sygnałem przenoszącym informację) w otaczającą ją przestrzeń, w postaci fal radiowych.