Pułkownik
Encyklopedia PWN
w dawnym wojsku polskim początkowo (XVI–XVIII w.) tytuł związany z pełnieniem funkcji dowódcy pułku jazdy autoramentu narodowego (w armiach zachodnich oraz w wojsku polskim autoramentu cudzoziemskiego dowódcę regimentu zwano oberszterem; od XVIII w. w Polsce — pułkownikiem);
dyktatura wojsk. w Grecji 1967–74;
organizacja utworzona II 1916 w Legionach Pol.;
Armia Krajowa (AK), Siły Zbrojne w Kraju (SZK), kryptonim Polski Związek Powstańczy (PZP),
konspiracyjna niepodległościowa organizacja wojskowa, część Sił Zbrojnych RP działająca w okresie II wojny światowej w kraju, podlegająca Naczelnemu Wodzowi i rządowi Rzeczypospolitej Polskiej na uchodźstwie;
Zrzeszenie Wolność i Niezawisłość (WiN), właśc. Ruch Oporu bez Wojny i Dywersji „Wolność i Niezawisłość”,
organizacja konspiracyjna, utworzona IX 1945, po rozwiązaniu Delegatury Sił Zbrojnych na Kraj (DSZ) przejęła większość jej kadr i struktur organizacyjnych;
Legiony Polskie w I wojnie światowej,
polskie formacje wojskowe działające 1914–17 po stronie państw centralnych, podporządkowane organizacyjnie Naczelnej Komendzie armii austro-węgierskiej, politycznie i częściowo organizacyjnie Naczelnemu Komitetowi Narodowemu.
