Przyrządy nawigacyjne
Encyklopedia PWN
przyrządy pokładowe statku latającego;
przyrządy pomiarowe (również obrazujące) wykorzystywane w nawigacji morskiej;
przyrządy wchodzące w skład wyposażenia statku powietrznego, przekazujące dane umożliwiające lub ułatwiające załodze pilotaż, nawigację, kontrolę pracy zespołu napędowego oraz kontrolę funkcjonowania zespołów statku (np. podwozia, klap) i instalacji (np. tlenowej, klimatyzacji).
lotn. przyrządy wskazujące, które realizują końcowy efekt działania każdego systemu nawigacyjnego;
nawigacja
prowadzenie obiektu ruchomego (statku wodnego, powietrznego lub kosmicznego, pojazdu lądowego); także nauka o sposobach, metodach i środkach technicznych prowadzenia obiektów ruchomych według wyznaczonej trasy, wyboru trasy, wyznaczania pozycji obiektów ruchomych i nieruchomych (wspomaganie geodezji) oraz wyznaczania błędów pomiarów pozycji.
[łac. navigatio ‘żegluga’],
pilot automatyczny, autopilot,
lotn. urządzenie sterujące automatycznie statkiem latającym na podstawie poleceń wydanych przez pilota;
