Pozytyw

Encyklopedia PWN

fot. dyfuzyjny proces fot., metoda natychmiastowej fotografii barwnej (barwny pozytyw po 60 s od wykonania zdjęcia);
portatyw
[fr.],
instrument muz.;
fot. proces fot., w wyniku którego końcowy obraz pozytywowy charakteryzuje się zwiększoną (celowo) kontrastowością w pewnej części skali naświetlenia (tonów), najczęściej kosztem zmniejszenia kontrastowości lub zupełnego opuszczenia szczegółów w innej (pozytyw może być np. kopiowany z kilku negatywów pomocniczych, uzyskanych przez kopiowanie negatywu wyjściowego na materiałach o podwyższonej kontrastowości);
solaryzacja
[łac. solaris ‘słoneczny’],
fot. odwrócenie wartości tonalnych obrazu fot. wskutek silnego prześwietlenia (zamiast negatywu otrzymuje się pozytyw).
talbotypia, kalotypia,
pierwsza fot. technika negatywowo-pozytywowa, wynaleziona 1835–41 przez W.H.F. Talbota prawie równocześnie z dagerotypią;
użyteczna skala naświetleń, użyteczna rozpiętość naświetleń,
fot. pojęcie stosowane w sensytometrii, określające pojemność informacyjną danego materiału światłoczułego;
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia