Poznaniu
Encyklopedia PWN
botanika
nauka o roślinach, ich budowie, rozwoju, klasyfikacji, funkcjach życiowych i zależności od warunków środowiska;
[gr. botanikós ‘zielarski’ < botánē ‘roślina’],
idealizm
termin obejmujący różne stanowiska filozoficzne zarówno z zakresu ontologii (metafizyki), jak też teorii poznania, często należące zarazem do obu tych dziedzin.
[łac. idealis ‘idealny’ < gr. idéa ‘kształt’, ‘wyobrażenie’],
niemiecki filozof, główny przedstawiciel klasycznej niemieckiej filozofii idealistycznej, jeden z najwybitniejszych reprezentantów oświecenia.
Ockham
średniowieczny filozof i teolog, pochodzenia angielskiego, franciszkanin.
[ọkəm]
Wilhelm, William of Ockham , ur. ok. 1300, Ockham (hrab. Surrey, Anglia), zm. ok. 1350, Monachium,
pozytywizm
filoz. w wąskim rozumieniu — system filozoficzny (filozofii pozytywnej) A. Comte’a wyłożony w Cours de philosophie positive (t. 1–6 1830–42), w szerszym — jeden z głównych nurtów w filozofii XIX i XX w., wywodzący się z refleksji filozoficznej nad poznaniem naukowym oraz nad strukturą metodologiczną i osiągnięciami teoretycznymi i praktycznych nauk szczegółowych (zwłaszcza ścisłych).
[fr. positivisme < łac. positivus ‘oparty’, ‘uzasadniony’],
architekt;