Pomorze
Encyklopedia PWN
stolica Polski i województwa mazowieckiego, pow. grodzki, na Nizinie Środkowomazowieckiej, obejmującej w granicach miasta część Kotliny Warszawskiej, Doliny Środkowej Wisły, Równiny Warszawskiej oraz krańce równin Wołomińskiej i Łowicko-Błońskiej, nad Wisłą (w obrębie miasta 28 km biegu rzeki); ośrodek aglomeracji warszawskiej.
ród, który położył wielkie zasługi dla Pomorza i floty: Ernest (1517–98), kierował rozbudową portu i floty w Pucku w 2. połowie XVI w.
m. powiatowe w województwie pomor., w Pradolinie Łeby i Redy oraz na skraju Wysoczyzny Żarnowieckiej i Pojezierza Kaszubskiego, nad Redą i jej prawym dopływem Cedronem, między Obszarem Chronionego Krajobrazu Puszczy Darżlubskiej a Trójmiejskim Parkiem Krajobrazowym.
archeol. kultura wczesnej epoki żelaza (VII–IV w. p.n.e.) na terenie Pomorza Wschodniego, → pomorska kultura.
generał;
wersalski traktat pokojowy 1919, Traktat pokoju z Niemcami,
najważniejszy z zawartych 1919–20 traktatów kończących I wojnę świat.;
