Pojezierza Pomorskiego

Encyklopedia PWN

nazwa używana jako określenie części Pojezierzy Południowobałtyckich, w północnej Polsce, między dolinami Odry na zachodzie i Pasłęki na wschodzie oraz dolinami Noteci, Warty i częściowo Wisły na południu;
geogr. nizinny lub pagórkowaty teren z licznie występującymi jeziorami pochodzenia naturalnego;
woj. w północnej części Polski, nad Morzem Bałtyckim; graniczy z woj.: warmińsko-mazurskim (na wschodzie), kujawsko-pomor. (na południu), wielkopol. (na południowym zachodzie) i zachodniopomor. (na zachodzie); na północy M. Bałtyckie z Zat. Gdańską i Zalewem Wiślanym.
woj. (od 1999) w środkowopółnocnej części Polski; graniczy z woj.: pomor. na północy, warmińsko-mazurskim i mazowieckim na wschodzie, łódzkim na południowym wschodzie oraz z wielkopol. na południu i zachodzie; utworzone z woj.: włocławskiego, części bydgoskiego i toruńskiego;
środkowa część Pojezierza Zachodniopomorskiego, między Pojezierzem Ińskim i Równiną Drawską na zachodzie a Pojezierzem Bytowskim i północną częścią Doliny Gwdy na wschodzie;
miasto w województwie kujawsko-pomor., w powiecie brodnickim, na Pojezierzu Chełmińskim, na l. brzegu Lutryny (lewy dopływ Osy).
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia