Pogórzu

Encyklopedia PWN

Izerskie, Pogórze, czes. Frýdlantská pahorkatina,

część Pogórza Zachodniosudeckiego, w Polsce i Czechach, pomiędzy Nysą Łużycką na zachodzie a doliną Bobru na wschodzie, na północy oddzielone linią uskoku sudeckiego od Borów Dolnośląskich, ku południowi przechodzi w G. Izerskie; powierzchnia 1,7 tys km²;

Zachodniosudeckie, Pogórze, niem. Lausitzer Bergland,

region wyżynny w Sudetach, w Polsce i w Niemczech;

Bolkowsko-Wałbrzyskie, Pogórze,

południowo-wschodnia część Pogórza Zachodniosudeckiego, → Wałbrzyskie, Pogórze.

Karpackie, Pogórze,

obszar wyżynno-pagórkowaty między Beskidami a Podkarpaciem Północnym;

Strzyżowskie, Pogórze,

środkowa część Pogórza Środkowobeskidzkiego, między doliną Wisłoki na zachodzie a Wisłoka na wschodzie, od południa sąsiaduje z Kotliną Jasielsko-Krośnieńską, ku północy opada progiem denudacyjnym do Pradoliny Podkarpackiej;

Wałbrzyskie, Pogórze, Pogórze Bolkowsko-Wałbrzyskie,

południowo-wschodnia część Pogórza Zachodniosudeckiego, między G. Wałbrzyskimi (na południowym zachodzie) a Obniżeniem Podsudeckim (na północnym wschodzie), ku któremu opada progiem tektonicznym (wysokość do 150 m);

Encyklopedie i leksykony PWN – zobacz ofertę >>