Podstawowe
Encyklopedia PWN
żydowski filozof, pedagog, jeden z twórców filozofii dialogu, badacz chasydyzmu.
feudalizm
termin wprowadzony w XVII w. i upowszechniony w XVIII w., stosowany wówczas na określenie: a) praw lennych; b) ustroju prawno-społecznego opartego na podzielonej własności ziemi i poddaństwie chłopów; c) systemu prawno-politycznego, którego istotą było rozdrobnienie władzy publicznej i dominacja wielkich właścicieli ziemskich.
[łac.],
film
[ang.]:
folklor
synkretyczna, wieloskładnikowa forma lud. kultury symbol.-artystycznej.
[ang. folk-lore ‘wiedza ludu’],
filozof niemiecki, jeden z twórców klasycznej idealistycznej filozofii niemieckiej.
Hipokrates, Hippokrátēs, ur. ok. 460 p.n.e., wyspa Kos, zm. ok. 377 p.n.e., Larysa (ob. Larisa, Tesalia),
lekarz grecki, zwany ojcem medycyny; twórca zasad etyki lekarskiej i nauki o temperamentach.