Pobrzeża Koszalińskiego
Encyklopedia PWN
Koszalińskie, Pobrzeże, Pobrzeże Słowińskie,
środkowa część Pobrzeży Południowobałtyckich, między doliną dolnej Parsęty na zachodzie a przyl. Rozewie na wschodzie, na południu sąsiaduje z pojezierzami: Zachodniopomorskim i Wschodniopomorskim;
Południowobałtyckie, Pobrzeża, niem. Südbaltische Küstenländer,
część Niżu Środkowoeur. wzdłuż wybrzeży Morza Bałtyckiego, obejmująca niziny nadmor. od nasady Płw. Jutlandzkiego po płw. Sambia, w Niemczech, Polsce i Rosji (obwód królewiecki);
część Pobrzeży Południowobałtyckich, → Koszalińskie, Pobrzeże.
woj. (od 1999) w północno-zachodniej Polsce, nad Morzem Bałtyckim (dł. granicy mor. 184,9 km), na zachodzie graniczy z Niemcami (186,6 km), na wschodzie z woj. pomor., na południowym wschodzie z wielkopol., na południu z lubuskim; utworzone z woj. szczecińskiego, koszalińskiego oraz części słupskiego, pilskiego i gorzowskiego;
woj. w północnej części Polski, nad Morzem Bałtyckim; graniczy z woj.: warmińsko-mazurskim (na wschodzie), kujawsko-pomor. (na południu), wielkopol. (na południowym zachodzie) i zachodniopomor. (na zachodzie); na północy M. Bałtyckie z Zat. Gdańską i Zalewem Wiślanym.
