Pismo
Encyklopedia PWN
pismo niewidomych, uniwersalny system pisma dotykowego używany we wszystkich językach świata;
spółgłoskowe pismo alfabetyczne, powstałe w Fenicji w końcu II tysiąclecia p.n.e., składające się z 22 liter;
spółgłoskowo-samogłoskowe pismo alfabetyczne pochodzenia semickiego, używane przez Greków od przełomie X i IX w. p.n.e. (najstarsze znane teksty datuje się na VIII w.).
system pisma, w którym ideogramy oddają poszczególne pojęcia (pisma: egipskie, klinowe, chiń., pisma wielu plemion austral. i polinezyjskich, Indian Ameryki Północnej i Ameryki Środkowej, Jukagirów z północno-wschodniej Syberii);
pismo ideograficzno-sylabiczne, wywodzące się z pisma chińskiego;
oryginalne pismo literowe, notujące także samogłoski, stworzone do zapisu języka używanego w starożytnym państwie Kusz (zwanym też Nubią) rozciągającym się od południowych granic starożytnego Egiptu do połączenia Białego i Błękitnego Nilu (w rejonie dzisiejszego Chartumu);
