PARY��

Encyklopedia PWN

fiz. termin stosowany niekiedy w odniesieniu do ciśnienia pary nasyconej.

wymiennik ciepła np. w kotle parowym służący do osuszania i przegrzewania (ogrzewania powyżej temp. nasycenia) pary.

wymiennik ciepła, w którym jest wytwarzana para wodna w elektrowniach jądrowych z ciśnieniowymi reaktorami jądrowymi (ang. PWR, ros. WWER);

fiz. substancja w fazie gazowej, w temperaturze niższej od temperatury krytycznej (stan krytyczny);

[łac., ‘równy’],

fr. pair, ang. peer,

członek wybranej grupy lub ogółu arystokracji w niektórych krajach zachodnioeuropejskich;

[gr. pará ‘przy’, ‘obok’, ‘poza (czymś)’],

pierwszy człon wyrazów mający znaczenie: niby, prawie;

Materiały dodatkowe