Opatrzność
Encyklopedia PWN
opatrzność, łac. providentia,
w teodycei chrześc. opieka Boga nad światem i ludźmi, przez którą przejawia się zarówno jego mądrość, jak dobroć i miłość ku stworzeniu;
Bóg, bóg,
ponadziemska istota, będąca racją istnienia i funkcjonowania świata i człowieka.
prowidencjalizm
pojmowanie historii jako spełnienia się boskich zamiarów wobec ludzkości;
[łac.],
miasto w województwie śląskim, na pograniczu Pogórza Śląskiego z Beskidem Śląskim i Beskidem Małym, nad Białą; pow. grodzki, siedziba pow. bielskiego.
pisarz włoski, autor Dekameronu.
ang. powieściopisarka i historyk sztuki;
