Odo
Encyklopedia PWN
jedna z gł. prawd wiary chrześc.
proces związany z wszelkimi zjawiskami kulturowymi, polegający na pojawieniu się i rozprzestrzenianiu albo zaniku lub zmianie statusu elementów materialnych i symbol. danego społeczeństwa; pojęcie „zmiana kulturowa” jest także stosowane na określenie procesów powstawania, rozwoju i zaniku poszczególnych, zlokalizowanych geograficznie kultur.
zmienna niezależna, argument funkcji,
mat. zmienna, od wartości której zależy wartość funkcji, czyli np. x dla funkcji y = f(x);
skorupiaki z rzędu obunogów, z rodzajów Talitrus, Talorchestia i Talitroides;
zmrok, zmierzch,
oświetlenie sklepienia nieba (a tym samym i powierzchni Ziemi) po zachodzie Słońca przez światło rozproszone w atmosferze ziemskiej;
konspiracyjne chrześc.-nar. ugrupowanie polit., utworzone XII 1939;
miesięcznik rel.-kult.,
żegl. znak w kształcie 1 lub 2 identycznych figur geom. położonych jedna nad drugą, umieszczony na wierzchołku znaku nawigacyjnego lub znaku żeglugowego;
znak wolnej burty, znak Plimsolla,
znak umieszczany na obu burtach statku wodnego, określający maksymalnie bezpieczne zanurzenie statku pod ciężarem ładunku
etnograf;
chemik, działacz oświatowy, popularyzator nauk przyrodniczych;
med. zniesienie czucia bólu w organizmie ludzkim lub zwierzęcym, samoistne (utrata czucia bólu wskutek urazu lub schorzeń układu nerwowego) lub sztuczne (zamierzone postępowanie lekarskie);
zniewaga, obraza,
w pol. prawie karnym przestępstwo (ścigane z oskarżenia prywatnego) polegające na umyślnym zamachu na godność osobistą człowieka w jego obecności albo pod jego nieobecność, lecz publicznie lub w zamiarze, by z. do tej osoby dotarła;
filozof i ekonomista;
Zoffany
malarz niem., czynny w Anglii;
[zọfəni]
Johann, ur. 13 III 1733, okolice Frankfurtu n. Menem, zm. 11 XI 1810, Strand-on-the-Green,
bratanica ostatniego ces. bizant. Konstantyna XI Paleologa, od 1472 żona w. księcia mosk. Iwana III;
zol, roztwór koloidowy, roztwór koloidalny,
trwała mieszanina cząstek koloidalnych rozproszonych w fazie ciekłej (dyspersyjny układ);
szwajcarski poeta i prozaik, tworzący w języku niemieckim
Ilustracje, multimedia
Tabele, zestawienia
Słownik języka polskiego PWN
od
1. «przyimek wprowadzający określenie miejsca, od którego oddala się dana rzecz lub osoba, np. Goście wstali od stołu., lub z którego dochodzi dane zjawisko, np. Zimny wiatr wiał od morza.»
2. «przyimek wprowadzający nazwę strony lub miejsca, względem których określane jest położenie danego obiektu, np. Ręczniki leżą na drugiej półce od dołu.»
3. «przyimek wprowadzający nazwę obiektu, od którego dana rzecz jest oddzielana lub oddzielona, np. Odklejała znaczki od kopert.»
4. «przyimek wprowadzający nazwę osoby, od której pochodzi to, o czym jest mowa, np. Pieniądze pożyczyła od ojca.»
5. «przyimek wprowadzający określenie czasu, w którym zaczął mieć miejsce dany stan rzeczy, np. Była od świtu na nogach.»
6. «przyimek wprowadzający określenie dolnej granicy czegoś, np. Mieszkanie było zastawione książkami od podłogi po sufit.»
7. «przyimek wprowadzający określenie przyczyny danego zjawiska, np. Buty miał mokre od rosy.»
8. «przyimek poprzedzający nazwę osoby, rzeczy lub zjawiska, z którymi ktoś chce uniknąć kontaktu, np. Zasłaniała twarz od słońca.»
9. «przyimek łączący dwa rzeczowniki, z których pierwszy nazywa część danej całości, np. Wyprasuj kołnierzyk od bluzki., przedmiot zabezpieczający przed danym zjawiskiem, np. Weź proszek od bólu głowy., lub przedmiot używany w danych sytuacjach, np. Garnitur od ślubu.»
10. «przyimek łączący nazwę osoby z określeniem jej specjalności, np. Firma zatrudni specjalistę od komputerów.»
11. «przyimek łączący dwa człony konstrukcji porównawczej dotyczącej stopnia nasilenia danej cechy, np. Ta praca była trudniejsza od poprzedniej.»
12. «przyimek wprowadzający określenie podstawy obliczania jakiejś wielkości, np. W redakcji płacono mu od wiersza lub od arkusza.»
13. pot. «przyimek przyłączający wyrazy i wyrażenia służące wymyślaniu komuś, np. Nawyzywała go od łajdaków.»
od-
1. «przedrostek tworzący od czasowników czasowniki pochodne, oznaczający przeciwieństwo, np. odbarwić, wzmocnienie, np. odkarmić, oddalenie, oddzielenie, np. odbiec, wykonanie czegoś według wzoru, np. odrysować, powtórzenie w odpowiedzi danej czynności, np. odburknąć, odkłonić się, lub uczynienie czegoś na nowo, powrót do pierwotnego stanu, np. odbudować, odrosnąć»
2. «przedrostek tworzący czasowniki od podstaw imiennych, oznaczający zmniejszenie lub usunięcie czegoś, np. odczulić, nadanie czemuś na nowo jakiejś cechy, np. odmłodzić, lub zmniejszenie, oddzielenie czegoś, np. odtlenić»
3. «część składowa przymiotników, przysłówków i rzeczowników mających za podstawę słowotwórczą połączenie przyimka od z rzeczownikiem w dopełniaczu, np. odautorski, odludek»
oda
1. «uroczysty utwór poetycki opiewający wybitną postać, doniosłe wydarzenie itp.»
2. «kompozycja wokalno-instrumentalna zbliżona do kantaty»
od akapitu «z wcięciem akapitowym»
od dawien dawna «od bardzo długiego czasu»
od dawna «od dłuższego czasu»
od niechcenia «bez większego zaangażowania»
od niedawna «od krótkiego czasu»
od nowa «jeszcze raz od początku»
od początku «na nowo, po raz drugi»
od pradawna «od bardzo dawna»
od razu «bardzo szybko, natychmiast»
od ręki «natychmiast, na poczekaniu»
od zewnątrz I «w miejscu znajdującym się poza granicami określonej przestrzeni»
od zewnątrz II «od strony przeciwnej niż wnętrze czegoś»
podatek pogłówny, podatek od głowy «w dawnej Polsce: podatek pobierany od każdej zobowiązanej do tego osoby»
