Obornikami
Encyklopedia PWN
obornik, gnój, mierzwa, nawóz stajenny,
gospodarski nawóz org., składający się z przefermentowanego kału i moczu zwierząt hodowlanych oraz ściółki, przechowywany w wyodrębnionym miejscu (tzw. gnojowni);
m. powiatowe w województwie wielkopolskim, w Kotlinie Gorzowskiej, w Obornickiej Dolinie Warty, nad Wartą u ujścia Wełny, na skraju Puszczy Noteckiej.
miasto w województwie dolnośląskim, w powiecie trzebnickim, na obszarze Wzgórz Trzebnickich.
roztrząsacz obornika, rozrzutnik obornika,
maszyna roln. do równomiernego rozrzucania obornika, torfu, kompostu itp. podczas nawożenia pól uprawnych;
uczestnik powstania wielkopol., historyk wojskowości, major;
pow. ziemski w środkowopółnocnej części woj. wielkopol.;