Encyklopedia PWN

[hebr. gê (ben) Hinnōm, aram. gehinnam ‘dolina (syna) Hinnoma’, ‘dolina jęku’],

dolina w pobliżu południowo-zachodniej części staroż. Jerozolimy, którą Żydzi uważali za splamioną przez kult pogański (zwłaszcza kult Molocha);

[dżẹla],

m. we Włoszech, na południowym wybrzeżu Sycylii, nad zat. Gela (M. Śródziemne).

Genzeryk, Geisericus, ur. ok. 390, zm. 25 I 477,

król Wandalów od 428, syn króla Guntaryka, brat i następca króla Godegisela;

[gr. gḗ ‘ziemia’, chrónos ‘czas’, lógos ‘słowo’, ‘nauka’],

rachuba czasu i datowanie zjawisk w historii Ziemi (wieku skał, transgresji i regresji morza, ruchów górotwórczych, intruzji magmowych i in.).

[đə dżi:əgrạ̈fık rıwjụ:],

nauk. kwartalnik geograficzny;

Materiały dodatkowe