Niezmienniki rzutowania
Encyklopedia PWN
dział geometrii poświęcony rzutowaniu figur przestrzennych na płaszczyznę, zwaną rzutnią, za pomocą równoległych lub przecinających się w jednym punkcie prostych rzutujących.
dział geometrii wykreślnej, w którym: 1) stosuje się rzutowanie prostokątne na rzutnię poziomą π1, zawierającą oś rzutów x i niekiedy nową oś rzutów x1; 2) przez rzuty poziome punktów (A′, B′, ...) prowadzi się proste odnoszące, prostopadłe do osi x, względnie x1, i od ich przecięć z osiami odkłada się na nich odcinki mierzące wysokości rzutowanych punktów; ich końce to rzuty pionowe (A″, B″, ...) oraz rzuty trzecie (A‴, B‴, ...) tych punktów.
mat. dział topologii zajmujący się badaniem, gł. za pomocą pojęć algebraicznych, położeń krzywych zwykłych zamkniętych, czyli tzw. węzłów, w trójwymiarowej przestrzeni euklidesowej ℝ3.
