Nerem
Encyklopedia PWN
rz., prawy dopływ Warty, płynie ze Wzniesień Łódzkich przez Wysoczyznę Łaską i Kotlinę Kolską, w woj. łódzkim i wielkopolskim;
ner tamid
w judaizmie stale płonące za dusze zmarłych lampki, fundowane przez wiernych lub synagogę;
[hebr., ‘wieczna lampka’],
miasto wojewódzkie (województwo łódzkie), na pograniczu Wysoczyzny Łaskiej i Wzniesień Łódzkich, na wododziale Wisły i Odry; powiat grodzki, siedziba powiatu łódzkiego wschodniego.
m. powiatowe w województwie łódzkim, na Wysoczyźnie Bełchatowskiej, nad Rakówką (prawy dopływ Widawki), na obszarze Bełchatowskiego Zagłębia Węgla Brunatnego.
wieś w województwie wielkopolskim, w powiecie kolskim (gmina Dąbie), na pograniczu Kotliny Kolskiej i Równiny Kłodawskiej, nad Nerem.
miasto powiatowe w województwie mazowieckim, na pograniczu Kotliny Płockiej i Pojezierza Kujawskiego, nad Skrwą (Południową, Lewą) i Ostenicą oraz jez. Kocioł i Czarne (na skraju miasta), na granicy Gostynińsko-Włocławskiego Parku Krajobrazowego.
