Nagano
Encyklopedia PWN
dezaprobata
w etyce, zabarwiony emocjonalnie, negatywny stosunek do czyjejś postawy, przejawiający się w czynach lub słowach, wyrażający potępienie lub naganę.
[łac.],
Formula procesus
kodyfikacja prawa procesowego, wyd. 1523 dla Małopolski, następnie przyjęta przez resztę ziem Korony;
[łac.],
inaja chwała chuże brani
bywają pochwały gorsze od nagany.
[ros.],
prawo publiczny środek przymusu stosowany w imieniu państwa przez sąd wobec sprawcy przestępstwa lub wykroczenia, wyrażający społ. potępienie czynu zabronionego i polegający na wyrządzeniu określonej dolegliwości osobistej w takich dobrach, jak: wolność, mienie, cześć, życie.
organy Pol. Państwa Podziemnego 1942–44, orzekające w sprawach wykroczeń przeciw postawie obywatelskiej Polaków (stosowały naganę, upomnienie, kary cielesne).
belgijski inżynier, konstruktor broni strzeleckiej;