Moc elektryczna
Encyklopedia PWN
energia elektryczna przypadająca na jednostkę czasu;
fiz. wielkość charakteryzująca układ fizyczny (mechaniczny, elektryczny i in.) pod względem energetycznym;
urządzenie elektryczne złożone z części zdolnych do wykonywania względem siebie ruchu obrotowego (maszyna elektryczna wirująca) lub postępowego (maszyna elektryczna liniowa; silnik liniowy) i przeznaczone do przetwarzania energii mechanicznej w elektryczną (prądnica elektryczna), energii elektrycznej w mechaniczną (silnik elektryczny) lub energii elektrycznej w energię elektryczną o innych wartościach napięcia, częstotliwości, liczbie faz itp. (przetwornica elektryczna);
prądnica elektryczna, generator elektryczny,
rodzaj maszyny elektrycznej przetwarzającej energię mechaniczną ruchu obrotowego w energię elektryczną za pośrednictwem pola magnetycznego;
układ przenoszenia mocy (stosowany np. w lokomotywach spalinowo-elektr.), w którym moc mech. silnika cieplnego jest przekształcana w moc elektr. doprowadzaną następnie do silnika (lub silników) elektrycznych.
rodzaj wzmacniacza, w którym zarówno sygnał wejściowy (wzmacniany), jak i sygnał wyjściowy (wzmocniony) są przebiegami elektrycznymi.
