Miedź

Encyklopedia PWN

[łac. aeneus ‘brązowy’, gr. líthos ‘kamień’],

epoka miedzi, chalkolit,

archeol. okres przejściowy między końcowym etapem epoki kamienia (neolit) a epoką brązu, w trakcie którego wśród ludów neolitycznych weszły w użycie pierwsze wyroby z metalu, przede wszystkim z miedzi i złota;

kupryt

[łac. cuprum ‘miedź’],

minerał, tlenek miedzi Cu₂O;

mangan, Mn, manganum,

pierwiastek chemiczny o liczbie atomowej 25;

Montana

stan w północno-zachodniej części USA, graniczy z Kanadą;

Mount Isa

[ma^unt ạızə] Wymowa

m. w Australii, w zachodniej części stanu Queensland, w górach Selwyn, nad okresową rz. Leichhardt.

patyna

[wł. < łac.],

grynszpan szlachetny, śniedź,

cienka (50–80 µm) warstewka, najczęściej o niebieskozielonej barwie, pokrywająca powierzchnię wyrobów z miedzi i jej stopów i chroniąca głębsze warstwy metalu przed korozją;

Encyklopedie i leksykony PWN – zobacz ofertę >>