Mezopotamii
Encyklopedia PWN
Abzu, Apsu,
w mitologii staroż. Mezopotamii odwieczny ocean słodkich wód podziemnych, reprezentujący pierwiastek męski;
Adab, ob. Bismaja (Irak),
m. w środkowej Mezopotamii, w III tysiącleciu p.n.e. ważny ośrodek Sumeru;
Adad-nirari I, data ur. nieznana, zm. 1275 p.n.e.,
syn króla Arik-den-ili, twórca potęgi państwa średnioasyryjskiego;
staroż. lud semicki, jedyny znany przedstawiciel wschodniosemickiej grupy językowej;
język wschodniosemicki; jako język żywy istniał do IV w. p.n.e., jako nauk. i liturgiczny do początku n.e.; używany początkowo przez Akadów tylko w Mezopotamii, od II tysiąclecia p.n.e. rozprzestrzeniał się na prawie cały staroż. Bliski Wschód;
staroż. miasto sumeryjskie w Mezopotamii, najczęściej identyfikowane z babilońskim Upi (gr. Opis), leżącym nad Tygrysem, nieco na południe od ujęcia rz. Dijala;
