Masa relatywistyczna
Encyklopedia PWN
zwiększanie się masy ciał poruszających się z prędkościami bliskimi prędkości światła;
masa
fiz. wielkość fizyczna charakteryzująca obiekty fizyczne, służąca do ilościowego opisu ich bezwładności i oddziaływania grawitacyjnego.
[łac. < gr.],
w mechanice relatywistycznej masa ciała będącego w spoczynku względem danego układu odniesienia.
fizyk, twórca teorii względności, jeden z twórców teorii kwantów i fizyki statystycznej.
wzór E = mc2 wyrażający związek między energią całkowitą obiektu i jego masą (relatywistyczną) określoną wzorem 
(m0 — masa spoczynkowa, v — prędkość obiektu, c — prędkość światła w próżni);
(m0 — masa spoczynkowa, v — prędkość obiektu, c — prędkość światła w próżni);
