Maroka
Encyklopedia PWN
grupa ludów semickich uznających język arabski za rodzimy, niestanowiących jednolitej grupy etnicznej.
m. na terytorium hiszp. Ceuta w Maroku, nad Cieśn. Gibraltarską.
Marynidzi, Merynidzi, arab. Banū Mārīn,
dynastia berberska panująca XIII–XIV w. w Maroku i Afryce Północnej;
Meknes, arab. Miknās, fr. Meknès ,
m. w północnym Maroku, na przedpolu Atlasu Średniego, na wys. 530 m;
miasto autonomiczne Hiszpanii, półenklawa w północno-wschodnim Maroku, nad M. Śródziemnym;
Sadyci, Banū Sa‘d,
dynastia szarifów wywodzących się z plemienia Banu Sad z południowego Maroka, panująca 1510–1659.