Magnes

Encyklopedia PWN

[łac. < gr.],

magnes trwały,

element wykonany z materiału magnetycznie twardego (magnetyczne materiały) namagnesowany do stanu nasycenia;

elektromagnes, którego uzwojenie jest wykonane z materiału nadprzewodzącego, np. stopu niobu z tytanem;

maszyna elektryczna przetwarzająca energię elektr. w energię mech. ruchu obrotowego (s.e. wirujący) lub, rzadziej, postępowego (silnik liniowy);

[gr.],

fiz. ogół zjawisk, w których ujawniają się związki między elektrycznością i magnetyzmem (elektrodynamika);

[gr.],

układ fizyczny, zbudowany 1948 przez przez R. Ashby’ego, modelujący występujące w żywych organizmach zjawisko homeostazy;

system transportu osób i ładunków za pomocą pojazdów poruszających się po wyznaczonym torze.

Materiały dodatkowe