Litwie
Encyklopedia PWN
wojna światowa II 1939–45,
konflikt między grupą demokratycznych państw Europy Zachodniej, do których później przyłączyły się USA i ZSRR, występujące w obronie własnych pozycji w Europie i na świecie, a państwami faszystowskimi (oraz ich sojusznikami), zmierzającymi do zdobycia hegemonii w świecie; konflikt w warunkach wielkiego skoku naukowo-technicznego, który doprowadził do rozwarstwienia sił zbrojnych na nowoczesne armie (głównie niemiecka) wyposażone w najnowsze typy uzbrojenia i tradycyjne armie przede wszystkim państw średnich i małych.
wojny polsko-krzyżackie 1308–1521,
wojny toczone przez Polskę i Wielkie Księstwo Litewskie w celu powstrzymania ekspansji terytorialnej zakonu krzyżackiego lub odzyskania utraconych ziem.
wojny polsko-szwedzkie 1563–1721,
wojny między Polską a Szwecją od połowy XVI w. do początku XVIII w. Przyczyną ich było dążenie Szwecji do opanowania południowo-wschodnich i południowych wybrzeży Morza Bałtyckiego, sprzeczne z interesami Polski w Inflantach i z jej próbami (od czasów Zygmunta II Augusta) prowadzenia własnej polityki morskiej (dominium maris Baltici); dodatkowym powodem wojen był konflikt dynastyczny.
teolog ewangelicki, pisarz i polemista religijny;
Wołyń, Volyn',
kraina historyczna między górnym Bugiem a górną Prypecią i Słuczą.
fizyk;