Lakonia

Encyklopedia PWN

Lakonia, Lakōnía,
kraina historyczna w Grecji, w południowo-wschodniej części Peloponezu, nad zatokami M. Śródziemnego: Meseńską, Lakońską i Argolidzką;
starogrecki dialekt plemienia helleńskich Dorów;
Hiacynt, Hyákinthos,
mit. gr. heros czczony w Amyklaj (Lakonia); miał grób w kształcie ołtarza w świętym okręgu Apollina, gdzie składano ofiary podczas letniego, 3-dniowego święta Hiakintia, obchodzonego z okazji zbiorów zbóż;
w starożytności moda na naśladowanie obyczajów spartańskich (ubiór i obuwie, zarost i fryzura, zwyczaje higieniczne, elementy wychowania fiz., surowy sposób życia, ostentacyjna powaga i surowość) w Atenach i in. miastach gr. w V i IV w. p.n.e.;
Peloponez, Pelopọnisos, Pelopónnēsos,
kraina historyczna w południowej Grecji, obejmująca płw. Peloponez wraz z Przesmykiem Korynckim i przyległym fragmentem środkowej Grecji, ob. region administracyjny Peloponez i pd. część regionu adm. Grecja Zach.;
Sellazja, Selasịa, Sellasía,
miejscowość w Grecji, w południowej części półwyspu Peloponez, na północ od Sparty.
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia