Księstwa Antiochii
Encyklopedia PWN
1098–1268 państwo łacińskie na Bliskim Wschodzie, utworzone przez krzyżowców podczas I krucjaty;
zbrojne wyprawy podejmowane w XI–XIII w. dla odzyskania Grobu Chrystusa w Jerozolimie z rąk muzułmanów lub dla jego obrony, organizowane (przynajmniej formalnie) przez papiestwo jako przedsięwzięcia całego zachodniego chrześcijaństwa.
Boemund I, ur. między 1050 a 1058, zm. 7 III 1111,
książę Tarentu od ok. 1085–1089 i Antiochii od 1098, jeden z wodzów I krucjaty, syn Roberta Guiscarda;
zbiory praw w niektórych państwach regionu śródziemnomor. w średniowieczu;
największa chrześcijańska wspólnota wyznaniowa, głosząca zasady wiary i życia religijnego określane jako katolicyzm, utożsamiająca się w swojej wierze i nazwie z Kościołem powszechnym (gr. katholikos ‘powszechny’) oraz uznająca w sferze doktryny i organizacji kościelnej autorytet papieża, biskupa Rzymu.
