Królestwa
Encyklopedia PWN
Kancelaria Własna Jego Cesarskiej Mości do spraw Królestwa Polskiego, ros. Sobstwiennaja jego impieratorskogo wieliczestwa kancełarija po diełam Carstwa Polskogo,
urząd działający w Petersburgu 1866–76;
ustawa zasadnicza wyd. przez cara Mikołaja I Romanowa po stłumieniu powstania listopadowego 1830–31, opublikowana 26 II 1832, zastąpiła konstytucję Królestwa Polskiego 1815;
Sekretariat Stanu Królestwa Polskiego, ros. Stats-siekrietariat Carstwa Polskogo,
urząd powołany w Petersburgu na mocy konstytucji Królestwa Polskiego 1815;
centralny organ władzy, powołany 1815 na mocy Konstytucji Królestwa Pol. jako część składowa Rady Stanu Królestwa Polskiego;
Socjaldemokracja Królestwa Polskiego i Litwy (SDKPiL), do 1899 Socjaldemokracja Królestwa Polskiego (SDKP),
partia robotnicza, założona 1893 w kraju (II–VII 1893 pod nazwą Polska Partia Socjalistyczna, VII–VIII 1893 pod nazwą Socjaldemokracja Polska) przez działaczy Związku Robotników Polskich i II Proletariatu, którzy sprzeciwili się założeniom ideowym zjazdu paryskiego 1892 (na którym powstał Związek Zagraniczny Socjalistów Polskich i podjęto decyzję o utworzeniu Polskiej Partii Socjalistycznej).
instytucja państw. zajmująca się sprawdzaniem dowodów dawnego szlachectwa i wydawaniem odpowiednich świadectw, przygotowywaniem dyplomów herbowych dla nowo nobilitowanych, prowadzeniem księgi szlachty i układaniem Herbarza, od 1840 — także weryfikacją tytułów honorowych;
