Klejenie
Encyklopedia PWN
poliwinyloacetale, PVA,
polimery, których cząsteczki zawierają charakterystyczne grupy acetalowe 
(gdzie R — alkil);
wyrób liniowy otrzymany w procesie przędzenia, z włókien naturalnych lub włókien chem., odcinkowych lub ciągłych, zespolonych najczęściej przez skręcanie lub przez inny zabieg (owijanie, wałkowanie, klejenie);
łączenie materiałów obejmujące procesy: spawania, zgrzewania, lutowania i klejenia;
dział technologii obejmujący procesy łączenia metali i stopów oraz tworzyw sztucznych w wyniku skoncentrowanego doprowadzenia ciepła do miejsca, gdzie ma powstać złącze, i wytworzenie spoiny, zgrzeiny lub lutowiny.
tapeta
obicie ścienne wykonywane obecnie najczęściej z papieru, z tworzyw sztucznych (winylowe), rzadziej tekstylne lub skórzane, mocowane do podłoża przez klejenie;
[niem. < gr.],
