Kasy oszczędnościowe
Encyklopedia PWN
instytucje gromadzące wkłady oszczędnościowe (zazwyczaj niewielkie), udzielające pożyczek i dokonujące innych operacji kredytowych;
ekon. systemy powiązań i zależności między różnego rodzaju instytucjami bankowymi, zwykle określone przez prawo bankowe w danym kraju, które ustala m.in. rolę banku centralnego, rodzaje banków, ich zakres działania oraz zadania nadzoru bankowego.
banki
ekon. przedsiębiorstwa zajmujące się pośrednictwem finansowym polegającym na gromadzeniu depozytów i udzielaniu kredytów.
[wł. banca ‘stół’, ‘ława’],
główny bank krajowy Bawarii i jej centralna instytucja kredytowa; powstał 1972 w wyniku połączenia Bayerische Ladesbodenkreditanstalt (założony 1884), instytucji finansowej odpowiedzialnej za finanse Bawarii, oraz Bayerische Gemeindebank (Girozentrale) Öffentliche Bankanstalt (założony 1914), instytucji nadzorującej i wspierającej finansową działalność władz lokalnych i kas oszczędności (Bayerische Sparkassen); siedziba w Monachium.
kredyt
ekon. pożyczka, transakcja polegająca na tym, że: jedna ze stron (wierzyciel lub kredytodawca) stawia do dyspozycji drugiej strony środki pieniężne, dobra realne bądź inne świadczenia albo zobowiązuje się pokrywać do określonej wysokości jej zadłużenie bądź wykonywać dyspozycje płatnicze; druga strona (dłużnik lub kredytobiorca) zwraca w ustalonych terminach równowartość wykorzystanych środków, a ponadto płaci kredytodawcy wynagrodzenie za korzystanie z tych środków w postaci oprocentowania (procent) liczonego proporcjonalnie do sumy i okresu wykorzystania kredytu; dla dłużnika otrzymanie kredytu oznacza powstanie zobowiązania (długu).
[łac. creditum ‘pożyczka’, ‘dług’],
organizacja społ.-gosp. i kult.-oświat. chłopów w Królestwie Pol., zał. 1906;
