Karpat
Encyklopedia PWN
geol. obszar, na którym dzięki lokalnemu działaniu erozji, spod utworów płaszczowiny lub nasunięcia ukazują się utwory podłoża (tzw. autochtonu lub głębiej leżących jednostek płaszczowinowych);
omieg, Doronicum,
rodzaj z rodziny astrowatych (złożonych);
Paşcani
m. w północno-wschodniej Rumunii (okręg Jassy), na przedgórzu Karpat Wschodnich, w dolinie Seretu;
[paszkạni],
geolog;
m. w południowo-zachodniej Słowacji, u podnóża Małych Karpat;
pasmo górskie na granicy Zewnętrznych i Centralnych Karpat Zachodnich, w Polsce i na Słowacji, między Kotliną Orawsko-Nowotarską na zachodzie i północnym zachodzie, Gorcami na północy, Beskidem Sądeckim na północnym wschodzie a Pogórzem Spisko-Gubałowskim i Magurą Spiską na południu.
