Jud������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������

Encyklopedia PWN

[‘Żyd’], tyg. wyd. 1919–29 (od 1920 dziennik) w Warszawie;
judo, dżudo
[jap. ‘łagodny’, ‘miękki’, ‘elastyczny’, ‘droga’] Wymowa,
japońska dyscyplina sport., odmiana walki wręcz, wywodząca się z jujitsu.
Juda, Królestwo Judzkie, Królestwo Południowe,
starożytne państwo w południowej Palestynie, między Jerozolimą, która była jej stolicą, a Hebronem;
Juda Pobożny, Juda he-Chasid, Juda Ben Samuel he-Chasid, ur. ok. 1150, zm. 1217,
żydowski teolog i mistyk;
Juda Liwa Ben Becalel, Juda Loew Ben Becalel, znany pod akronimem Maharal mi-Prag, ur. 1525, zm. 1609, Praga,
rabin, znawca i komentator Talmudu, matematyk i astronom.
Juda Machabeusz, Juda Makkabi, data ur. nieznana, zm. 160 p.n.e.,
przywódca żydowski: po śmierci ojca, Matatiasza (165 p.n.e.) przywódca powstania Żydów przeciw Antiochowi IV Epifanesowi,

Materiały dodatkowe

Kliknij, aby zobaczyć „Jud������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������” w Materiałach dodatkowych

Tabele, zestawienia

Kliknij, aby zobaczyć „Jud������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������” w Tabelach, zestawieniach

Słownik języka polskiego

Kliknij, aby zobaczyć „Jud������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������” w Słowniku języka polskiego
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia