Jądro wewnętrzne

Encyklopedia PWN

centralna część kuli ziemskiej, o promieniu ok. 3486 km, masie ok. 185 · 10²³ kg (ok. 31,5% całkowitej masy Ziemi) i średniej gęstości ok. 10,6 g/cm³ (Ziemia — Budowa);

jądro komórkowe, nukleus,

biol. organellum zawierające główny zasób informacji genetycznej (ok. 99%) zakodowanej w DNA chromatyny (pozostała część informacji jest zawarta w DNA mitochondriów oraz plastydów roślin i fotoautotroficznych Protista).

konwersja wewnętrzna,

fiz. przejście (deekscytacja) jądra atomowego ze stanu wzbudzonego do stanu o niższej energii, w którym energia przejścia jest przekazywana bezpośrednio jednemu z elektronów powłoki atomowej;

atom

[gr. átomos ‘niepodzielny’],

fiz. najmniejsza cząstka pierwiastka chemicznego, posiadająca jeszcze właściwości tego pierwiastka, określoną masę oraz specyficzne właściwości fizyczne.

rozpad promieniotwórczy,

fiz. samorzutna przemiana jądra atomowego, której towarzyszy emisja promieniowania jądrowego i wydzielenie energii, tzw. energii rozpadu

Karpaty, rum. Carpaţii, niem. Karpaten, węg. Kárpátok,

jeden z największych łańcuchów górskich w Europie, położony w jej środkowej części, w Austrii, Czechach, Słowacji, Węgrzech, Polsce, Ukrainie i Rumunii;

Encyklopedie i leksykony PWN – zobacz ofertę >>