Helmholtza
Encyklopedia PWN
Helmholtza cewki, pierścienie Helmholtza,
dwie cylindryczne cewki elektryczne (połączone szeregowo) o jednakowej liczbie zwojów i jednakowej średnicy oraz małej grubości i długości (w porównaniu ze średnicą), umieszczone współosiowo w odległości równej połowie średnicy cewek;
Helmholtza teoria kontrakcyjna, Helmholtza–Kelvina teoria kontrakcyjna,
teoria stworzona 1854 przez H.L.F. Helmholtza i następnie rozwinięta przez W. Thomsona (lorda Kelvina), wg której źródłem energii wypromieniowywanej przez Słońce (ogólnie przez gwiazdy) jest kurczenie się Słońca, połączone z zamianą energii grawitacyjnej w energię promienistą;
rezonator akustyczny o wymiarach znacznie mniejszych od długości fali odpowiadającej jego częst. rezonansowej.
Gibbsa–Helmholtza równania, tożsamości Gibbsa–Helmholtza,
zależności wiążące ze sobą wartości: entalpii H, energii wewnętrznej U, energii swobodnej F i entalpii swobodnej Gibbsa G;
Helmholtz 
, ur. 31 VIII 1821, Poczdam, zm. 8 IX 1894, Charlottenburg (obecnie w granicach Berlina),
fizyk, fizjolog i filozof niemiecki, z wykształcenia lekarz.
[hẹlmholc]
Hermann Ludwig Ferdinand von , ur. 31 VIII 1821, Poczdam, zm. 8 IX 1894, Charlottenburg (obecnie w granicach Berlina),
