Harmonika

Encyklopedia PWN

[gr.],

muz. całokształt problemów związanych z konstrukcją współbrzmień (harmonią) w utworach danej epoki, danego kompozytora itp.

instrument muz. z grupy idiofonów pocieranych (idiofony);

, Szopen, Fryderyk (Franciszek), ur. 1 III (22 II?) 1810, Żelazowa Wola, zm. 17 X 1849, Paryż,

najwybitniejszy kompozytor polski, słynny pianista, współtwórca europejskiego romantyzmu.

[debüsị]

Claude Achille Wymowa

, ur. 22 VIII 1862, Saint-Germain-en-Laye, zm. 25 III 1918, Paryż,

kompozytor francuski.

[grig]

Edvard

, ur. 15 VI 1843, Bergen, zm. 4 IX 1907, tamże,

najwybitniejszy kompozytor norweski XIX w., dyrygent i pianista entuzjastycznie przyjmowany w całej Europie.

Słownik języka polskiego