Głowa

Encyklopedia PWN

prezydent
[łac.],
jednoosobowa głowa państwarepublice;
wieloznaczny termin odnoszący się do: 1) struktury organizacyjnej społeczeństwa, porządkującej za pomocą aparatu administracyjnego działania jednostek i grup na podstawie norm przez siebie ustalanych; 2) organizacji grupy społecznej zajmującej pewne terytorium z władzą suwerenną na czele, związku politycznego, w którym władza prawomocna korzysta ze „środków panowania nad ludźmi” (M. Weber), lub „korporacji terytorialnej wyposażonej w bezpośrednią, samorodną władzę zwierzchniczą” oraz osobowość prawną (G. Jellinek). W obu ujęciach, podobnie jak w tym, w którym eksponuje się „gwarancyjny” charakter państwa, jako 3) struktury powołanej do ochrony uprawnień jednostek, odróżnia się państwo od społeczeństwa; inne znaczenie mają określenia państwa jako 4) „aktualizacji idei etycznej” (G.W.F. Hegel) lub 5) porządku prawnego, będącego strukturą normatywną, której organami są zarówno instytucje władcze, jak i obywatele (H. Kelsen).
republika
[łac. res publica ‘rzeczpospolita’, ‘sprawa, rzecz publiczna’],
forma państwa, przeciwstawna monarchii;
rogatywka, krakuska, konfederatka,
sukienna czapka o główce z kwadratowym denkiem (rogatym) i otokiem (dawniej obszytym barankiem);
budowla wodna piętrząca, niezbędna w zestawie budowli tworzących stopień wodny na rzekach skanalizowanych (kanalizacja rzeki), także samodzielna budowla (śluza żeglugowa, śluza komorowa) na kanale żeglugowym.
elektroencefalografia
[gr. ḗlektron ‘bursztyn’, egképhalos ‘mózg’, gráphō ‘piszę’],
EEG,
metoda badania mózgu za pomocą elektroencefalografu, polegająca na pomiarze i rejestracji przebiegów czasowych potencjałów elektrycznych mózgu i ich analizie.
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia