Głoski
Encyklopedia PWN
ejektywne głoski, głoski glottalizowane,
głoski, którym towarzyszy nagłe wypchnięcie powietrza przez zwartą krtań;
brzmienie właściwe danej głosce, różniące ją od innej; zależy od charakterystycznych dla niej tonów składowych (formantów).
językozn. pojedynczy segment lub ciąg łącznie występujących w danym języku segmentów fonetycznych
laryngalizacja
udział krtani, zwłaszcza głośni, w artykulacji głoski, inny niż w normalnej atrykulacji głosek dźwięcznych lub w swobodnym wydechu tworzącym głoski bezdźwięczne;
[gr. lárygx ‘krtań’],
artykulacja głosek, przy której powietrze uchodzi częściowo przez jamę nosową; zmiana głoski ustnej na nosową pod wpływem sąsiedniej głoski nosowej, np. pol. wymowa słów typu awans [avąs], benzyna [bęzyna].
faryngalizacja
artykulacja głoski wymagająca dodatkowego cofnięcia języka;
[gr. phárygx ‘gardło’],
