Gudźaracie

Encyklopedia PWN

[sanskr. jina ‘zwycięzca’],

indyjska religia monastyczna o charakterze uniwersalistycznym oraz system filozoficzny, który rozwinął się z nauki o etyczno-soteriologicznym charakterze, propagowanej na terenie północnych Indii (Bihar i pogranicze Nepalu) na przełomie VI i V w. p.n.e. przez Mahawirę Wardhamanę (Dźinę).

gudźarati język, język gudźaracki,

język indoaryjski;

Indie. Historia.

Mira(bai), Mīrā(bāī), ur. 1500(?), zm. 1563(?),

poetka ind., tworząca w języku radźasthani;

Encyklopedie i leksykony PWN – zobacz ofertę >>