Gniew
Encyklopedia PWN
filoz. wada moralna, która skłania człowieka do czynienia czegoś w sposób gwałtowny i nierozumny, czego nie godzi się czynić, nawet wówczas, gdy istnieją realne ku temu powody;
miasto w województwie pomor., w powiecie tczewskim, na pograniczu Pojezierza Starogardzkiego i Doliny Kwidzyńskiej, przy ujściu Wierzycy do Wisły, na terenie Gniewskiego Obszaru Chronionego Krajobrazu.
Wierzyca, Wierzysza, Werysa,
rz., lewy dopływ Wisły, płynie przez pojezierza Kaszubskie i Starogardzkie do Doliny Dolnej Wisły, w woj. pomor.;
Agamemnon, Agamémnōn,
mit. gr. syn Atreusa, króla Myken, naczelny wódz wyprawy trojańskiej, starszy brat Menelaosa;
część doliny Wisły, od Bydgoszczy po Gniew, między pojezierzami Południowopomorskim i Wschodniopomorskim na zachodzie a Iławskim i Chełmińskim na wschodzie; pow. ok. 960 km2;
pow. ziemski w środkowowschodniej części woj. pomor.;
