G Łużyckich
Encyklopedia PWN
Nysa Łużycka, czes. Lužická Nisa, niem. Lausitzer Neisse,
rz. w Czechach, Polsce i Niemczech, lewy dopływ Odry, płynie przez Sudety Zachodnie, Pogórze Zachodniosudeckie, Niz. Śląsko-Łużycką, Wzniesienia Łużyckie, Obniżenie Dolnołużyckie, Wzniesienia Zielonogórskie do Pradoliny Berlińskiej, w woj. dolnośląskim i lubuskim;
Odra, niem. Oder, łac. Viadrina,
rz. w Polsce i Czechach, na odcinku 179 km graniczna z Niemcami, jedna z największych w zlewisku Morza Bałtyckiego, druga, po Wiśle, pod względem długości rzeka w Polsce.
grupa ludów indoeur. zamieszkujących znaczne obszary środkowej i wschodniej Europy.
województwo (od 1999) w południowo-zachodniej części Polski; graniczy z Czechami na południu, z Niemcami na zachodzie, z woj.: lubuskim i wielkopol. na północy oraz opolskim na wschodzie;
