Fale
Encyklopedia PWN
dyfrakcja fal, ugięcie fal,
fiz. zespół zjawisk związanych z odstępstwami od praw optyki geometrycznej występującymi podczas rozchodzenia się fal, na brzegach nieprzezroczystych przesłon, a także na niejednorodnościach ośrodka, i to tym wyraźniej, im bardziej rozmiary przeszkód (otworów) są zbliżone do długości fali.
fala martwa, rozkołys,
wiatrowa fala morska powstała wskutek działania wiatru przed kilkoma lub kilkunastoma godzinami;
telekom. przebieg wielkości fiz., którego co najmniej jeden z parametrów (np. amplituda, częst.) zmienia się w procesie modulacji zgodnie ze zmianami innego przebiegu (modulującego), będącego nośnikiem przekazywanej informacji;
fala powstała w wyniku interferencji 2 fal o jednakowej częstotliwości, rozchodzących się w przeciwnych kierunkach (np. fal bieżącej i odbitej).
fala elektromagnetyczna o długości zbliżonej do długości fal widzialnych (400–750 nm);
