Encyklopedia PWN

rodzaj węży jadowitych o cechach pośrednich między żmijowatymi a połozowatymi, czasem zaliczany do odrębnej rodziny Atractaspididae;

[łac. attrahere ‘przyciągać’],

mat. punkt lub zbiór, który w trakcie pewnego procesu „przyciąga” punkty leżące w jego otoczeniu;

Atreus, Atreusz, Atreús,

mit. gr. syn Pelopsa i Hippodamii, starszy brat Tyestesa, ojciec Agamemnona i Menelaosa.

[łac. attributum < tribuere ‘przydzielać’, ‘przyznawać’],

ikon. przedmiot lub symbol pozwalający zidentyfikować przedstawioną postać, dodany jako jej znak rozpoznawczy;

Attalos I Soter, z dynastii Attalidów, ur. 269 p.n.e., zm. 197 p.n.e.,

władca Pergamonu od 241, syn Attalosa, bratanka Eumenesa I;

gr. autorzy dzieł pisanych prozą, zw. attydami;

Materiały dodatkowe