Czarny Staw pod Rysami
Encyklopedia PWN
Czarny Staw pod Rysami, Czarny Staw nad Morskim Okiem,
jezioro w Tatrach Wysokich, w Dolinie Rybiego Potoku, na wys. 1581 m (191 m wyżej od Morskiego Oka);
stolica Polski i województwa mazowieckiego, pow. grodzki, na Nizinie Środkowomazowieckiej, obejmującej w granicach miasta część Kotliny Warszawskiej, Doliny Środkowej Wisły, Równiny Warszawskiej oraz krańce równin Wołomińskiej i Łowicko-Błońskiej, nad Wisłą (w obrębie miasta 28 km biegu rzeki); ośrodek aglomeracji warszawskiej.
jezioro zajmujące dno cyrku lodowcowego;
dolina w Tatrach Wysokich, odnoga walnej Doliny Białki, między grzbietem Miedzianego, Opalonego Wierchu i Opalonego na północnym zachodzie, gł. granią Tatr od Szpiglasowego Wierchu po Rysy na południowym zachodzie oraz grzbietem Niżnich Rysów, Żabich Szczytów i Siedmiu Granatów na wschodzie;
Białka, Białka Tatrzańska, w górnym biegu Biała Woda, słowac. Bialka,
rzeka w Polsce i na Słowacji (źródła), prawy dopływ Dunajca;
cyrk lodowcowy, kar, kocioł lodowcowy,
wielka półkolista lub wydłużona nisza powstała w obszarze pola firnowego, powyżej granicy wiecznego śniegu, w wyniku erozji lodowcowej i wietrzenia mrozowego;
